Pieter de Hooch is de schilder achter de voordeur, ‘de schilder van het kleine geluk’. Een moeder is bezig het haar van een knielend kind te ontdoen van luizen. Een zittend hondje leidt de blik naar een volgende kamer en vervolgens naar een buitenruimte, 3 geschakelde ruimtes met eigen lichtinvallen. De rode en bruine tinten van het schilderij zorgen voor een intieme en serene sfeer.