Wie zegt dat? Samen geschiedenis een plek geven

Indringend & kwetsbaar

Wie zegt dat? Samen geschiedenis een plek geven is het indringende en kwetsbare resultaat van een gezamenlijke zoektocht naar betekenisgeving. In samenwerking met Imagine IC, SpeakUpWorld en deelnemers uit hun netwerken zet het museum een volgende stap in het maatschappelijke gesprek over het koloniale verleden, waaronder de erfenissen van het slavernijverleden.

Herkenning

De partijen slaan de handen inéén om meer herkenning in de publieke ruimte van musea te creëren. ‘Wij vinden het van belang dat er erkenning is van de geschiedenis dievandaag nog doorwerkt dat de verschillende gemeenschappen erover vertellen. Binnen de vaste collectie in musea is het perspectief hierover vaak nog wit-eurocentrisch’ aldus SpeakUpWorld. Ook volgens Imagine IC ‘levert deze participatieve samenwerking een duurzame bijdrage en verrijking aan nieuwe narratieven binnen het museum en de collectie’.

Wouter Nauhaus

Levensgrote boxen, gebouwd in de historische kamers van het museum, nemen je mee in de verhalen van 8 vertellers. De vaste collectie speelt een bijrol, alleen zichtbaar als het in dienst is van het verhaal. De verhalen zijn divers van aard. Zo gaat het in de Rode Slaapkamer over het historische familieverhaal van Wouter Neuhaus, en niet over de ‘gebruikelijke’ Johanna Borski en Koning Willem I.

Willemina Balk

In de Drakensteynkamer brengt Milou Francisca het leven van Willemina Balk – geboren in Berbice uit een zwarte moeder en een witte vader – tot leven, achter de schilderingen van Jurriaan Andriessen vandaan. Willemina was begin 19e eeuw in Amsterdam leerling op de tekenacademie van de gebroeders Andriessen.

Stemmen

In de Tuinkamer draait het om het doorbreken van stilte. Gedurende de tentoonstelling is de aanwezigheid van de bestaande ruimte bedekt door stemmen uit het nu.