Dirk Braeckman – Léon Spilliaert: Nachtdieren

Nacht

In de werken van de Belgische kunstenaars Léon Spilliaert (1881-1946) en Dirk Braeckman (1958) is het altijd nacht. Spilliaert, die met inkt, potlood en krijt werkte, en Braeckman, wiens medium fotografie is, delen een fascinatie voor het mysterie van de donkere uren. Diep zwart, grijze schakeringen en spaarzame lichtpunten roepen een sfeer van verlatenheid en raadselachtigheid op. Beide kunstenaars verwerken hun omgeving en indrukken in droombeelden die vragen oproepen zonder antwoorden te geven.

Dialoog

In de tentoonstelling Dirk Braeckman – Léon Spilliaert: Nachtdieren brengt Kunstmuseum Den Haag voor het eerst hun werken samen in een dialoog. Beiden verbeelden het ongrijpbare en het onbestemde met een nachtelijke blik – een wereld waarin licht slechts bestaat om het duister te benadrukken.

Léon Spilliaert

Léon Spilliaert ontwikkelde een unieke stijl met Oost-Indische inkt, pastelkrijt en potlood. Zijn werk toont verstilde kamers, verlaten straten en zelfportretten, gehuld in een sluier van nachtelijke schaduw. Spilliaert wordt vaak geassocieerd met het symbolisme, een Belgische stroming rond 1900 die focust op de innerlijke wereld. Door zijn zwakke gezondheid leefde Spilliaert teruggetrokken en reisde hij enkel in zijn gedachten. Zijn sombere kleuren weerspiegelen een innerlijke onrust.

Dirck Braeckman

Dirk Braeckman werkt met fotografie, maar hanteert een schilderachtige en experimentele benadering. Voor hem is de foto slechts een beginpunt; in de donkere kamer creëert hij beelden met overbelichting en handmatige bewerkingen, wat een raadselachtige sfeer oplevert. Net als Spilliaerts werk zijn Braeckmans beelden tijdloos en los van plaats of verhaal. Ze beloven een openbaring die nooit plaatsvindt en weerspiegelen een ongrijpbare duisternis die aan elk object kleeft.