Museum en binnenplaats
In het ondergrondse museum en op het gereconstrueerde binnenterrein leren de bezoekers over de geschiedenis van Kamp Amersfoort. Er worden tien groepen gevangenen en biografieën uitgelicht en in de 100 interviews vertellen oud-gevangenen over het leven in het concentratiekamp. Historische feiten worden gepresenteerd door middel van innovatieve storytelling terwijl de bezoeker aan het denken wordt gezet over de soms dunne scheidslijn tussen slachtoffer- en daderschap.
Buitenterrein
Op het uitgestrekte buitenterrein zijn in het zogenaamde "schuldig landschap" naoorlogse monumenten, grondsporen en originele overblijfselen zichtbaar.
Deze locaties kunnen zowel individueel als via publieksrondleidingen (op zaterdag en zondag en tijdens de schoolvakantie dinsdag t/m zondag om 11:30 en 14:00 uur, gratis met Museumkaart) bezocht worden.
De geschiedenis
Van oorsprong was Kamp Amersfoort een kazerneterrein van het Nederlandse leger. Vanaf augustus 1941 werden er door de nazi’s verschillende groepen opgesloten, zoals verzetsdeelnemers, ontduikers van de Arbeitseinsatz, communisten, gijzelaars, (vermeende) criminelen, razzia-slachtoffers, Joden, Amerikaanse staatsburgers, Jehovah's getuigen en Sovjet-krijgsgevangenen. Naar schatting driekwart van de gevangenen werd naar andere kampen doorgevoerd voor dwangarbeid, waarvan velen nooit zijn teruggekeerd. Op 19 april 1945 droegen de nazi's Kamp Amersfoort over aan het Rode Kruis. Na de oorlog werd het kamp gebruikt als opvangplek voor Nederlandse repatrianten uit de Duitse oorlogsindustrie en als interneringskamp voor collaborateurs. In 1951 werden Molukse KNIL-militairen hier gedemilitariseerd voordat zij elders in Nederland werden gehuisvest.
