In een zwijgende film zoomt de camera in op een gezicht om de expressie te tonen. Dit doet Charley Toorop ook in dit zelfportret. Haar extreem vergrote ogen vertederen niet – zoals bij kinderen. Toorop fixeert zichzelf en ons als kijkers. Het strenge portret zette ze – traditioneel – op met een koele en warme zijde. Wat verbeelden die willekeurige kleuren rechtsboven? Een plat dameshoedje? Nee, het is haar opgehangen palet met de echte, uitgesmeerde verfresten.