Prop Table van Lara de Moor (1969) is gebaseerd op het doek La Inmaculada Concepción uit 1613 (collectie Museo de Santa Cruz, Toledo) van de beroemde Spaans-Griekse schilder El Greco (1541-1614). De voorstelling is als het ware een kwartslag gekanteld en de figuren zijn verdwenen. De Moor liet alleen de golvende gewaden van de maagd Maria, de bloemen en een engelenvleugel over. Zijn de engelenkopjes (onder de voeten van Maria in het oorspronkelijke werk) veranderd in uien? Eén van de uien schittert als een heiligenhoofd. El Greco’s doek trof De Moor door de compositie van wervelende stoffen die allemaal naar één punt lijken te worden gezogen. Uit het 17de-eeuwse meesterwerk spreekt bovendien een overgave aan het goddelijke – volgens De Moor eert El Greco hiermee ook het onaantastbare en onverklaarbare. Dat is iets wat niet meer van onze tijd lijkt te zijn: heldere wetenschappelijke verklaringen zijn voor velen het hoogst bereikbare goed. Juist door dit schilderij als het ware te ontmantelen en de voorwerpen uit te stallen op een tafel als rekwisieten, roept Prop Table vragen op: wat is de opbrengst van onze hang naar kennis, wat wordt ermee gewonnen en wat wordt er verloren?