Op een houten vensterbank staat een vrolijk veldboeket in een witte kan. Aan weerszijden liggen een doosje Zwaluw lucifers en vier losse lucifers. Het boeket torent hoog uit boven de steile rotspartijen en de kleuren van de bloemen steken sterk af tegen die van de blauwgroene zee op de achtergrond. Door een vensterbank te schilderen, suggereert de schilder een voor- en achtergrond. Toch zit er weinig dieptewerking in dit werk. Door de scherpe weergave en het kleurgebruik vragen alle onderdelen van de compositie namelijk om evenveel aandacht.
Bloemstilleven
Dit kleurrijke bloemstilleven met klaprozen en madeliefjes werd in 1928 door de Amsterdamse schilder Carel Willink (1900-1983) gemaakt. Het landschap op de achtergrond is vermoedelijk geïnspireerd op Willinks reis door Frankrijk en de Pyreneeën in 1927. Vanwege de nadruk op detail en het gedurfde kleurgebruik doet de voorstelling enigszins denken aan het naïeve realisme van schilders als Henri Rousseau (1844-1910) en Camille Bombois (1883-1970). Dit waren kunstenaars zonder formele kunstopleiding die zonder academische regels voor schaduwwerking, perspectief, anatomie, en kleur werkten. Hun werk werd in 1928 voor het eerst uitgebreid in Parijs getoond. Willink was in deze tijd nog zoekende naar een eigen stijl. Pas midden jaren 1930 zou Willink in de neorealistische trant gaan werken waar hij vandaag de dag zo bekend om staat.