Hamza Halloubi - Its throat is parched with thirst, but it would not accept a single drop of water from alien hands

Laatkapitalistische samenleving

Naast Vizor (2024), Halloubi’s eerste speelfilm over de onoplosbare dilemma’s in het leven en de kunst, wordt zijn meest recente werkgroep, die het lot van Mehdi Ben Barka (1920-1965) als vertrekpunt neemt, tentoongesteld. Halloubi verkent in een indringende en poëtische installatie de rol van kunst in een laatkapitalistische samenleving.

Inspiratie

Halloubi werd geïnspireerd door het mysterie rond Mehdi Ben Barka (1920-1965), een prominente revolutionaire Marokkaanse politicus die in 1965 verdween in Parijs. Ben Barka sprak zich openlijk uit tegen de monarchie, pleitte voor een democratisch en antikoloniaal Marokko en was één van de belangrijkste drijvende krachten achter de Tricontinentale Conferentie, een internationale bijeenkomst van bevrijdingsbewegingen uit Afrika, Azië en Latijns-Amerika.

Dwalende geest

Halloubi gebruikt de vermeende locatie van Ben Barka’s lichaam als vertrekpunt voor een aangrijpende 3D-animatiefilm, die het hart vormt van de nieuwe werkgroep. Hierin laat Halloubi de geest van de oppositieleider dwalen door het lege gebouw van de Fondation Louis Vuitton, dat symbool staat voor de verstrengeling van laatkapitalisme en kunst, terwijl hij zichzelf en de situatie hardop bevraagt.

Vizor (2024)

In Halloubi’s eerste grote speelfilm Vizor blijkt dat de hoofdpersoon nietsvermoedend getrouwd is met zijn zus. Verward door zijn gevoelens voor zijn vrouw en zoon en getergd door een onoplosbaar dilemma slaat hij op de vlucht. Het is slechts één van de lijnen in de film waarin verhalen over corruptie, gentrificatie en de complexiteit van de Marokkaanse samenleving losjes en open naast elkaar lopen. Net als de relatie waarin de hoofdpersoon zit gevangen, eindigt elke verhaallijn echter in een impasse.