Deborah Turbeville – Photocollage

Unieke stijl

Deborah Turbeville werkte voornamelijk voor toonaangevende modebladen en -merken, maar beschouwde zichzelf nadrukkelijk niet als modefotograaf. Al vanaf haar vroegste werk uit de jaren 1970 had ze een herkenbare stijl, met sepiatinten die haar zwart-witwerk kleuren, en gebruikte ze overbelichting en een soft focus die haar beelden versluieren. In haar werk poseren raadselachtige vrouwfiguren in publieke ruimtes en interieurs van monumentale gebouwen, of dolen ze door desolate winterlandschappen. De beelden roepen een gedroomde wereld op of een tijd die al voorbij is, en – in het geval van haar commerciële opdrachten – prioriteren het scheppen van een sfeer boven het verkopen van een merk.

Rijke binnenwereld

Als een van de weinige vrouwen in een door mannen gedomineerd beroep koos Deborah Turbeville voor een pad dat haaks stond op dat van haar collega’s. Ze zocht modellen wier gezicht een rijke binnenwereld suggereerde. Het waren vaak mensen die zichzelf niet als model zagen en enige overtuiging nodig hadden voordat ze zich lieten fotograferen. Turbeville toont ze vervolgens in gedachten verzonken, in ontspannen houdingen die grenzen aan lethargie – in niets lijkend op de moderne, sexy en zelfverzekerde vrouwen die in andere reportages in dezelfde modebladen te zien waren.

Fotograferen, bewerken, herdrukken, samenvoegen, opspelden

Turbevilles artistieke signatuur oversteeg het proces van fotograferen alleen. Ze experimenteerde in de donkere kamer en ging hiermee verder op de studiotafel, waar de afdrukken in stukken werden gescheurd, bekrast, verbrand of bedekt met tape. Zo gaf ze gloednieuwe drukken een patina, waardoor de werken uit een andere tijd lijken te komen. Het resultaat is een adembenemende verzameling van gemanipuleerde, kapotgescheurde en weer tot een geheel gemaakte kunstwerken. De tentoonstelling in Huis Marseille brengt authentieke vintage drukken samen die gekenmerkt worden door deze bijzondere materialiteit.