Wiebke Siem

Met thema’s als ‘huiselijkheid’ stelt Wiebke Siem op humoristische wijze de sociale ongelijkheid die zij ervaart aan de kaak.

Vervreemdend en grappig

Boven een eettafel bungelen twee benen uit een lampenkap. Aan de wand hangt een oversized mattenklopper. Ook zijn er sculpturen opgebouwd uit alledaagse voorwerpen als wandelstokken, broodplanken, deegrollers en koekenpannen. Het werk van Wiebke Siem is vervreemdend en grappig, en draagt altijd meerdere betekenissen in zich mee.

Grens tussen kunst en design

Aan het begin van haar carrière, midden jaren tachtig van de vorige eeuw, ontwierp Siem kledingstukken waarmee ze de grenzen tussen kunst en design wilde onderzoeken. Met haar collectie jurken, hoeden, tassen, schoenen, vervreemdende kostuums en maskers vervaagde ze bewust de grens tussen kunst en mode, omdat het zowel mogelijk is ze als kledingstuk te dragen, als ze te beschouwen als esthetische objecten. Door critici werden deze werken destijds echter weggezet als ‘mislukte mode of design’. Voor de kunstenaar was het alsof haar zo de toegang tot de kunstwereld werd ontzegd. Toch is ze het werken met mode en textiel blijven combineren met de beeldende kunst. En door de combinatie van visuele verwijzingen naar de moderne kunst met materialen en werkwijzen die met het vrouwelijke ofwel het mannelijke worden geassocieerd, trekt Siem nog altijd een historische parallel van het seksisme in de eerste helft van de twintigste eeuw naar haar ervaringen als vrouwelijk kunstenaar in de kunstwereld.

In de loop van haar carrière heeft Siem ook geput uit een breed scala aan etnografische bronnen, waaronder poppen, traditioneel meubeldesign en (Europese) volkskostuums. Ook daarvan zijn in deze tentoonstelling voorbeelden te zien.