Fiona Banner

Taal en beeld

De mogelijkheden en beperkingen van taal en beeld, en de machtssymboliek van militair materieel zijn bij de werken van Fiona Banner terugkerende thema’s. In Pranayama Organ, dit jaar ook in Venetië te zien op de Biënnale, komen twee enorme opblaasbare straaljagers, een Typhoon en een Falcon, langzaam tot leven en beelden vervolgens een droom uit waarin ze het effect van wapentuig ondermijnen. Verderop in de film voeren twee figuren verkleed als straaljagers een absurde rituele dans van verleiding en strijd op. Ze tasten elkaar voorzichtig af, in een verlangen naar intimiteit in plaats van conflict. Ondertussen vermengt in de soundtrack het ritme van ademteugen zich met orgeltonen van het Bowie-nummer Wild is the Wind en vormt zich een gevoelig evenwicht tussen macht en kwetsbaarheid, en tussen humor, poëzie en geweld.

Full stops

Het leesteken punt - full stop in het Engels - loopt als een rode draad door Banners oeuvre. Full stops zijn stille tekens, in de taal gerelateerd aan de ademhaling. Ze dwingen je tot een pauze. In 2020 hakte Banner reusachtige Full Stops in verschillende lettertypen uit graniet. Zo werden het fysieke barrières. Onder leiding van Greenpeace wierp Banner de beelden in zee als barricade voor illegale sleepnetvisserij en om de regering - met succes! tot actie te bewegen. Daarmee werden het beeld en effect van taal krachtiger dan de taal zelf.