Breitner

Breitner, herontdekking van een oerkunstenaar

George Hendrik Breitner (1857 – 1923) is een van de belangrijkste Nederlandse kunstenaars uit de late 19e eeuw. De afgelopen decennia is zijn werk vooral belicht vanuit zijn stedelijke onderwerpen en als fotograaf. Door deze 'beperkende' blik zijn we de bijzondere artistieke kwaliteiten van Breitner uit het oog verloren. Gastconservator Suzanne Veldink gaat in de eerste monografische overzichtstentoonstelling sinds 1994, terug naar de oerkunstenaar die Breitner is. Voor de troepen uit nam hij de vrijheid om zijn gevoel uit te drukken in kleur en in een karakteristiek, krachtig handschrift.

Nieuw perspectief

In de tentoonstelling met ruim 60 schilderijen en werken op papier zet Veldink de ontwikkeling van Breitner in een nieuw perspectief door een combinatie te presenteren van echte publiekslievelingen, zoals Breitners kimonomeisjes, en onbekendere werken. Sommige ervan zijn al decennia niet in Nederland te zien geweest.

Modernisme

Breitners onderwerpkeuze blijkt een middel te zijn geweest voor een experimenteel gebruik van lijn en kleur, waarmee hij zijn tijd ver vooruit was. Daarmee speelde hij een belangrijke rol in de ontstaansgeschiedenis van het modernisme in Nederland; een onderwerp dat diep verankerd is in het DNA van Singer Laren. Deze pioniersrol vormt de rode draad in de tentoonstelling. Er zijn bijzondere bruiklenen te zien uit binnen- en buitenland, waaronder van Fondation Custodia en Maannacht van Musée d’Orsay, beide in Parijs, het Koninklijk Museum voor Schone Kunsten Antwerpen, het Rijksmuseum Amsterdam, Dordrechts Museum, Museum Boijmans Van Beuningen Rotterdam en van een groot aantal - internationale - particuliere collecties.