Sporen

Sporen

Het onderwerp sporen biedt ruimte voor talloze invalshoeken. Je hoeft maar om je heen te kijken en je ziet overal sporen, van de natuur, de samenleving, anderen en jezelf. Je ziet je eigen voetafdruk op het strand, een sigarettenpeuk op straat en een modderstroom na een regenbui. Je ziet paardenbloempluis of herfstbladeren voorbij waaien en treft op zolder een oud wespennest. Je ruikt het pas gemaaide gras, ook al hoor of zie je geen maaier.

Meer betekenissen

Een spoor is iets dat je achterlaat en ook een weg ergens naar toe, als in: volg het spoor. Een spoor kan door de ruimte lopen maar ook door de tijd. Een spoor is soms fysiek en soms alleen mentaal, bijvoorbeeld als een herinnering. Een spoor kan nauwelijks waarneembaar zijn en soms bijna niet te overzien. Wat voor spoor trekken wij mensen bijvoorbeeld over de aarde?

Werkwijze

Elke kunstenaar verkende op eigen manier het onderwerp. Terugkerende thema’s zijn de manier waarop de natuur zichzelf en ons vormt, het onherroepelijk verglijden van tijd en de werking van ons geheugen. De actuele vraag naar onze ecologische voetafdruk is nooit ver weg. Sommige kunstenaars richtten hun blik naar binnen, voor een deel misschien een gevolg van werken tijdens een pandemie en lockdown. Andere kunstenaars gingen aan de slag met sporen op het menselijk lichaam, in jarige navels bijvoorbeeld of met behulp van een microscoop.

Kunstenaars

In de tentoonstelling zie je werk van Josefien Alkema, Sylvie Arrabito, Anneliet van Beelen, Marjo van den Bekerom, Lia Brouwer, Wilma Drooger, Ingeborg Entrop, Janne Heida, Harma Heun, Esther IJssels, Pauline Kick, Henk Nijhuis, Wim Peters, Marike van Ringen, Tobi van Ringen, Kea Schipper, Els Schuch, Mare Sliedrecht, Frea Snijders en Maya Vermeulen.