Jef Paepen: ‘Transiency’

Jef Paepen

Jef Paepen is een autonome fotograaf die zich – ondanks zijn fotografieopleiding – als autodidact omschrijft. In de fotostudio creëert hij voornamelijk portretten en conceptuele beelden. In een poëtische vormgeving focust hij op intimiteit en gevoeligheid, weerspiegeld door de zuivere vorm van het naakte lichaam dat hij gebruikt als een symbool van puurheid.

Dwaalspoor

Met schijnbare eenvoudige middelen brengt hij je als toeschouwer op een dwaalspoor. Een vrouwelijk naaktmodel, de nauwelijks zichtbare ruimte van een fotostudio, licht en schaduw, het harde maar immer subtiele zwartwit en de korrel van het fotopapier zijn de middelen waarvan hij zich bedient.

Gedachtegoed

Zijn foto’s zijn nooit alleen maar een afbeelding van de werkelijkheid. Er is altijd een vorm van transformatie en vertekening. Huid kan droge, gebarsten materie zijn, een figuur is wel eens gefragmenteerd zodat je de identiteit van het model als problematisch ervaart. Verwarring en twijfel zijn immers van alle - moderne en postmoderne - tijden. Soms zijn de ogen van de vrouwen gesloten, hun gezichten afgewend. Ze zwijgen zo hardnekkig dat het papier de gestalten helemaal opslokt.

Naaktfiguren

De esthetische naaktfiguren met hun fragiele uitdrukkingsvormen zetten je aan tot reflectie en dwingen je tot nadenken over de interactie tussen menselijke relaties en over hun condition humaine. Ze vertellen een gelaagd verhaal, waarvan de titel iets van de mogelijke betekenis onthult. Door de vele structuurlagen over en onder elke figuur krijgen de beelden een korrelig en aanraakbaar aspect, dat houtskool oproept. Dit verleent het geheel een tijdloos karakter.