What's Love Got to do with it (curating a biennial/triennial that is)?

Hawaii Triënnale

In de afgelopen drie decennia zijn grootschalige, terugkerende hedendaagse kunstevenementen zoals biënnales en triënnales niet alleen gegroeid, maar hebben ze zich ook gevestigd als kunstinstellingen over de hele wereld. In de vierde editie van de Hawaii Triënnale in 2025 heeft ze haar locaties vermenigvuldigd en zelfs uitgebreid naar andere eilanden – Maui en Hawaii Island – in de Hawaïaanse archipel. Wie en wat zijn de achterbannen van de Hawaii Triënnale en wat zijn de verwachtingen? Hoe werkt het, geplaatst in de context van de complexe geschiedenis en het heden van de archipel rond antikoloniale strijd, soevereiniteitsbeweging, voortdurende migratiestromen en mili-toerisme (naar Teresia Teaiwa)? En welke (alternatieven) biedt het de rest van de (kunst)wereld? Binna Choi zal op deze vragen ingaan vanuit haar positie als een van de drie curatoren voor de komende Hawaii Triënnale 2025, getiteld ALOHA NO.

ALOHA NO

Omdat Hawaï misschien wel een van de meest populaire en onbegrepen plaatsen ter wereld is, heeft het Hawaïaanse woord "aloha" een gelijkwaardige status. Aloha staat bekend als een Hawaïaanse begroeting en wordt veelvuldig gebruikt voor allerlei soorten branding, maar neemt in feite een centrale plaats in binnen de inheemse Hawaïaanse epistemologie, levenswijzen en culturele, sociale en politieke bewegingen. "Aloha" heeft een diepgaande betekenis en waarde die in het Engels vertaald kan worden als liefde, genegenheid, vriendelijkheid, medeleven, dankbaarheid en verdriet, wanneer het buiten de context en de beelden van koloniaal militoerisme en kapitalistische goederenmarkten wordt gezien, waar praktijken van dekolonisatie, inheemsheid en commoning worden gecultiveerd. ALOHA NO roept op om Hawaï en "aloha", zoals sommigen het kennen, af te leren en opnieuw te leren.