De papyrus van Qenna

Restauratie

Het dodenboek is gevonden in de westelijke heuvels van Luxor. De papyrus lag opgevouwen over het gemummificeerde lichaam van een Egyptische handelaar met de naam Qenna. Hij leefde rond 1300-1275 voor Christus. Animaties en projecties in de tentoonstelling brengen de levendige voorstellingen en magische spreuken tot leven. Ook het graf van Qenna komt aan bod en je komt te weten hoe de oude Egyptenaren papyrus maakten. Speciale aandacht is er voor het grootscheepse restauratieproject dat onlangs is afgerond, en de resultaten van het materiaalonderzoek dat daar aan voorafging.

17 meter dodenboek in zijn geheel

Caspar Reuvens, de eerste directeur van het Rijksmuseum van Oudheden, kocht het 17 meter lange dodenboek in 1835 op een veiling in Londen. Al snel daarna is de papyrus in 38 hanteerbare vellen gesneden, wat in die tijd heel gebruikelijk was. In het verleden werden vaak slechts enkele vellen tentoongesteld, terwijl de rest in het museumdepot lag. Deze tentoonstelling biedt daarom een unieke mogelijkheid om dit bijzondere dodenboek in zijn geheel te zien.

Hulp voor Qenna in het hiernamaals

Zoals iedereen in het oude Egypte, hoopte Qenna op een eeuwig bestaan na zijn dood, in het hiernamaals bij de goden. Daarom liet hij zijn lichaam mummificeren en kreeg hij in zijn graf een papyrusrol mee met ± 40 magische spreuken. Die zouden hem in het dodenrijk helpen bij beproevingen, beschermen tegen monsters en hem veranderen in een krachtig wezen met een eeuwig leven. Je volgt Qenna in deze metamorfose. Hij neemt je mee langs verhalen, spreuken, goden en symbolen. Dankzij de papyrus kende Qenna bijvoorbeeld de namen van alle monsterachtige opzichters en poortwachters die hij onderweg tegen zou komen. Alleen als hij hun juiste namen noemde, zouden ze hem veilig laten passeren.