super feelings

Een levend organisme

super feelings ademt, beweegt, trilt en groeit. Het ziet, hoort, ruikt en grijpt. Het is een levende tentoonstelling met uitgestrekte tentakels die om zich heen tasten. De kunstenaars Jota Mombaça, Paola Siri Renard, Thuy-Han Nguyen-Chi en Kate Cooper nemen de Aula van de Appel over.

Gestuurd door poëzie

9 maanden geleden, op een mistige januari-ochtend, ontmoetten de deelnemers van van het Curatorial Programme elkaar voor het eerst in Amsterdam Nieuw-West. Melissa Appleton, Monika Georgieva, Ka-Tjun Hau en Chala Itai Westerman kwamen bij elkaar in de lichte, glazen Aula van de Appel in een oud schoolgebouw uit 1969. In de periode erna verdiepten zij zich in de teksten van dichters zoals H.D. Audre Lorde en Diane di Prima. Via hun woorden en visies vormde zich een gedeeld bewustzijn, om samen te voelen en hardop te durven dromen. Hoe zouden de poëtische visies van deze dichters richting kunnen geven aan een tentoonstelling?

4 episodes van 10 dagen

De uitkomst van dit proces is super feelings. De kunstenaars zijn uitgenodigd bij te dragen met een 10-daagse episode. Ze kleuren het daglicht blauw, maken een duinlandschap van zand, graven fossielen op, duiken naar de bodem van de oceaan en dalen af in het menselijke lichaam. Elke afzonderlijke episode opent met een samenwerking tussen de deelnemende kunstenaar en een multidisciplinaire maker in de vorm van een performance, lezing of concert.