Until we meet again – Selma van der Bijl

Romy

De tentoonstelling richt zich op het werk van de Nederlandse documentairefotograaf Selma van der Bijl en wordt aangevuld met teksten van journalist en documentairemaker Stephanie Bakker. Until we meet again combineert documentairefotografie, autonome beelden, tekst en poëzie. Het is een ontroerende tentoonstelling over het balanceren op het randje van de dood en het kiezen voor het leven.

Fotograaf Selma van der Bijl ontmoette de hoofdpersoon Romy in de herfst van 2022. Het euthanasietraject was toen al opgestart, en Romy wilde foto’s laten maken voor haar nabestaanden. In een poging haar keuze beter te begrijpen, begon Van der Bijl haar te fotograferen. Romy koos er echter voor om te blijven leven en Van der Bijl bleef haar volgen.

(Wan)hoop

Momenten van hoop en veerkracht wisselen af met angst en wanhoop. De tentoonstelling laat zien hoe deze jonge vrouw vecht voor haar leven, ondanks alles wat ze heeft meegemaakt. Dit roept vragen op. Kan zij ooit helen? Is ze beter af door te blijven leven, of door te kiezen voor de dood?

Wat begon als een poging om te begrijpen waarom iemand dood wil, veranderde in een hoopvolle trilogie. Deze trilogie vertelt het verhaal van een jonge vrouw die probeert de regie over haar leven terug te krijgen.

Maatschappelijk relevant en confronterend

Hoewel euthanasie bij psychisch lijden in Nederland mogelijk is, blijft het onderwerp taboe. Dit geldt zowel binnen de samenleving als in de geestelijke gezondheidszorg. Romy’s verhaal is bijzonder, maar helaas niet uniek. Uit cijfers blijkt dat bijna de helft van de jongeren in Nederland kampt met mentale problemen. Bovendien is zelfdoding de meest voorkomende doodsoorzaak onder mensen jonger dan dertig jaar. Until we meet again kiest geen kant in het debat over euthanasie. Het benadrukt echter het belang van openheid.

Deze tentoonstelling wordt mede mogelijk gemaakt door het Mondriaan Fonds.