Boris Lurie & Wolf Vostell

Confronteren

Het zijn deze twee kunstenaars die vanaf eind jaren vijftig de Shoah (het Hebreeuwse equivalent van de Holocaust) op een radicale wijze centraal stelden in hun kunst. In een periode waarin de oorlog voor velen onbespreekbaar was, kozen zij ervoor kunst te creëren die de kijker juist confronteert met dit pijnlijke verleden. Door de meest gruwelijke beelden van oorlogsmisdaden te combineren met oppervlakkige reclame-uitingen is hun werk tegelijkertijd een aanklacht tegen de na-oorlogse consumptiemaatschappij, die onverminderd doordenderde en geen recht deed aan het trauma die Joden en anderen hadden geleden. Voor het shockerende effect incorporeerde beide kunstenaars moderne technieken in hun kunst.

Vriendschap

Na een ontmoeting in New York begin jaren zestig onderhielden de Amerikaan Lurie en de Duitse Vostell een innige vriendschap, waarvan een jarenlange briefwisseling nog steeds getuigen is. Een selectie van deze brieven wordt voor het eerst openbaar gemaakt in Kunst na Auschwitz. Naast deze brieven zijn er tientallen schilderijen, tekeningen en objecten van zowel Lurie als Vostell te zien. Ook Vostells installatie Thermoelektronischer Kaugummi uit 1970, die na een recente restauratie eenmalig vanuit Museum Ostwall kan reizen, zal in het Kunstmuseum te zien zijn.